دروازه ستاره ای یا دروازه جهنم – قسمت دوم
روزی روزگاری خدا پهلوانی(تایتانی) بود که از جهنم گریخت
هکاته Hecate الهه جادو و جادوگری شاید بهتر از دیمیتر ارتباط بین آسمان و زمین و دنیای زیرین و قلمرو سلطنت شر را تصویر کند.او از الهگان زمین است و دختر پرسس و آستریا بود.به عنوان روح شرور هادس و الهه وحشت و تاریکی شب شناخته می شد.او تنها تایتانی بود که به دست زئوس به بند کشیده نشد. او مادر کیرکه Circe (جادوگري قدرتمند كه دشمنانش را به حيوان تبديل مي‌كرد) و مادر ساحره مدئا Medea بود.او وحشتی بود که در تاریکی شب ها در میان راه های متروکه و خرابه پرسه می زد. هکاته به صورت باکره ای با سه سر تجسم می شد،که هر سر او به سمتی است.او به عنوان الهه ای با سه شکل بود.در آسمان الهه ماه Luna درزمین دیانا Diana یا آرتمیس Artemis و در جهان زیرین هکاته بود. مریدان و پرستندگان این عفریته،باور دارند که او بر سر تقاطع راه ها حضور دارد.آنها بر سر چهار راه ها غذا می گذاشتند و آن را به نام “شام هکاته” به او تقدیم می کردند.آنها غذای پیشکشی را سریع می گذاشتند و بدون آنکه به عقب سر خود نگاه کنند میگریختند.این پیشکشی گاهی شامل کیک عسلی و قلب مرغ می شد.گاهی اوقات نیز عسل،توله سگ و گوسفند سیاه ماده قربانی شده به این الهه و Strigae ی او تقدیم می شد.
.Strigae ها فرزندان این الهه بودند که به شکل جغد در آمده و شبها بچه هایی را که بدون نگهبان رها شده بودند ربوده و می خوردند.در طول روزها آنها به شکل پیرزنانی در می آمدند،این افسانه شاید مرجع پیدایش داستان جادوگرانی باشد که پرواز می کنند.آنان بر این باور بودند که در فستیوالی که در سیزدهم آگوست به افتخار هکاته برگزار میکردند و بالاترین ستایشها را برای او انجام می دادند،او در میان برگهای درخت به صورت پنهان شده حضور می یافته است. پیروان هکاته این مراسم را در نزدیکی دریاچه Averna در نزدیکی Campania انجام می دادند.(Avernus طبق اسطوره های رومی دروازه جهنم است).در این مکان درختهای مقدس “بید Willow” الهه هکاته روئیده بودند و آنها با روح هکاته که باور داشتند در این درخت سکنی گزیده است راز و نیاز می کردند و ارواح مردگان را از طریق دهانه غاری که در آن نزدیکی بود احضار می کردند.
از اینجا بود که هکاته Hecate-Chthonia (هکاته زمین) نیز نام گرفت .الهه مادر زمین که در درخت مقدس مجسم شده و یا از طریق غارهای سنگی سخن می گفت.
نامهای دیگر معروف او Hecate-phosphoros(حامل نور) که ما را یاد روح شریر دیگری در دنیای زیرین می اندازد ،لوسیفر Lucifer (حامل نور).
و یا Hecate-Propylaia به معنی (آنکه از دروازه محافظت می کند).
خدایان باستانی که به نام حاملان نور و نگهبانان دروازه شناخته می شدند.
پژوهشگران انجیلی بر این باورند که آسمان و دریا و زمین فیزیکی حاوی نیروهای روحانی هستند که در پشت موانع و دروازه هایی پنهان شده اند.در مکشفات یوحنا (۹:۱۴) میخوانیم:”…آن چهار شیطان را که در رود فرات به بند کشیده شده اند آزاد کن..”
در عهد جدید کتاب نامه یهودا آیه شش می خوانیم “…خدا فرشتگانی را که زمانی پاک بودند،ولی خود را به گناه آلوده ساختند،در تاریکی مطلق محبوس ساخته تا روز داوری برسد…”
در کتاب دوم پطرس بخش دو آیه چهار “…خدا از سر تقصیر فرشتگانی که گناه کردند نگذشت،بلکه آنان را در ظلمت جهنم محبوس کرد تا زمان داوری برسد…”
در متون مقدس آمده است که این ارواح شرور با دخالت و دعوت انسان می توانند از محبس و محدوده خود رها شوند.
در سفر تثنیه در کتاب عهد عتیق بخش هجده خطاب به بنی اسرائیل آمده “…وقتی وارد سرزمین موعود شدید،مواظب باشید که از آداب و رسوم نفرت انگیز آنهایی که آنجا زندگی می کنند پیروی نکنید.مثل آنها بچه های خود را روی آتش قربانگاه قربانی نکنید.هیچ یک از شما نباید به جادوگری بپردازد یا غیبگویی و رمالی و فالگیری کند و یا ارواح مردگان را احضار کند.خداوند از این کارها متنفر است…”
در مثالی دیگر در کتاب اول سموئیل در عهد عتیق در بخش ۲۸ شائول از ساحره “عیندر” میخواهد تا روح سموئیل را برایش ظاهر کند ،این روح از دل زمین ظاهر می شود. در بخش یازده از نامه دوم پولس به قرنتس ذکر شده که شیطان می تواند خود را به شکل فرشته حامل نور درآورد.پس بر پایه این متون منطقی به نظر می رسد که انرژی های هوشمند و فعالی در پس اساطیر وجود داشته باشند.انرژی های شروری که می توانند با دخالت انسان به بالا نفوذ کنند.
